การพันแบบเวฟเวานด์ ชนิดเป็นรูปร่างสำเร็จแล้วสวมใส่ร่องอาร์มาเจอร์ เป็นแบบที่คล้ายคลึงกับแบบแลพเวานด์อาร์มาเจอร์ จะแตกต่างกันตรงที่วิธีการต่อสายตัวนำกับบาร์คอมมิวเตเตอร์เท่านั้น คือถ้าสมมติว่า มอเตอร์ชนิด 4 ขั้วมี 23 ร่องและ 45 บาร์ ซึ่งจำเป็นต้องพัน 2 คอยล์ต่อ 1 ร่อง การต่อสายกับบาร์จะต้องต่อแบบเวฟไวน์ดิ้งชนิดถอยหลัง หรือใช้สูตรตามนี้

ช่วงระยะบาร์ = จำนวนของบาร์ -1 / จำนวนคู่ของขั้ว = 45-1 /2

คือเอาจำนวนของ 45 บาร์ ลบ ออกด้วย 1 หารด้วยจำนวนคู่ของขั้ว หรือ 2 เท่ากับช่วงระยะบาร์เป็น 22 เพราะฉะนั้นช่วงระยะบาร์จะต้องเท่ากับ 1 ถึง 23

อาร์มาเจอร์แบบเวฟเวานด์ที่มี 4 ขั้ว ชนิดใดก็ตามจะต้องมีจำนวนบาร์เป็นเลขคี่เสมอไป เพราะถ้าจำนวนบาร์ของคอมมิวเตเตอร์เป็นเลขคู่ บาร์ทั้งคู่นี้จะทำให้เกิดวงจรลัดได้

วิธีพันอาร์มาเจอร์แบบเวฟเวานด์ทุกชนิด ที่มีขดลวด 2 คอยล์ต่อ 1 ร่อง และมอเตอร์ชนิด 4 ขั้ว จะต้องเพิ่มสายพิเศษอีกสายหนึ่งเป็นสายสำเร็จเช่นเดียวกัน ต่อแบบกระโดดข้าม (Jumper) ตรงบาร์ที่เพิ่มจำนวนขึ้นอีก 1 เป็นเลขคี่ หรือหมายถึงบาร์ที่ 45

วิธีการพันแบบเวฟไวน์ดิ้งในขั้นแรก เริ่มพันด้วยขดลวดสองสายด้วยมือ และวางสายตัวล่างที่บาร์ตรงจุดเริ่มต้นสายทั้งคู่จะต้องวางให้ห่างจากศูนย์กลางของคอยล์ ถ้าเป็นขดลวดชนิดพันเป็นรูปสำเร็จแล้ว สวมในร่องจะต้องคล้องสวมในร่องเสียก่อน จึงต่อปลายสายที่ตั้งต้นเข้ากับบาร์ เมื่อพันครบรอบแล้ว ตัดปลายสายทั้งสองให้สั้นข้างหนึ่ง ยานข้างหนึ่ง เป็นที่สังเกตแบบเดียวกับวิธีพันที่ได้กล่าวมาแล้ว แล้วพับปลายสายวางไว้บนแกน

เริ่มพันขดลวดที่ 2 ต่อ โดยต่อปลายสายเริ่มต้นที่บาร์แล้วพันลงในร่องอาร์มาเจอร์ตามจำนวนรอบ ครบรอบแล้วตัดปลายสายทั้งสองให้สั้นข้างยาวข้าง แล้วพับไว้บนแกนอาร์มาเจอร์ เริ่มพันขดลวดที่ 3 ต่อไป

เมื่อพันครบรอบทุกร่องอาร์มาเจอร์แล้ว ให้เอาปลายสายที่พันมาบรรจบนั้น ต่อไว้ข้างบนของปลายสายที่ตั้งต้นทุกสายในบาร์เดียวกันของแต่ละขดลวด และให้เป็นที่แน่ใจได้ว่า สายทุกสายจะต้องวางในบาร์ได้ถูกต้องไม่ผิดบาร์กัน

หลักสำคัญที่สุดก็คือ การวางช่วงระยะของบาร์ในการต่อสายการพันแบบเวฟไวน์ดิ้งนี้ สายตัวบน (Top) และ สายล่าง (Bottom) ในร่องบาร์จะอยู่ห่างซึ่งกันแล้วกัน แต่การพันแบบแลพไวน์ดิ้ง สายทั้งคู่จะต่อเนื่องซึ่งกันและกัน

(14 votes, average: 4.07 out of 5)

Loading...